หนังสั้น...เป็นสิ่งที่ฉันเคยคิดว่าชาตินี้คงมิอาจจะเข้าถึงได้ ก็หนังสั้นแต่ละเรื่องที่เคยผ่านตาฉันมาล้วนแล้วแต่เป็นหนังที่ใครๆ เขาเรียกกันว่า "หนัง art" ซึ่งมีความเป็นนามธรรมสูงมาก....จนฉันเข้าไม่ถึง (แม้จะพยายามอย่างไร...ก็ไม่ถึง) ถ้าเป็นประเภทที่มืออาชีพทำหนังสั้นก็มักจะมีอะไรๆ ที่เรียกว่า "ปรัชญา" แฝงอยู่มากมาย สะท้อนชีวิตสะท้อนสังคม แถมตอนจบยังต้องหักมุม ทำให้ฉันเข้าใจ (เอาเอง) ว่านี่แหละคือหนังสั้น
ทว่าวันนี้ฉันได้ประจักษ์กับ (ตา) ตัวเองว่าหนังสั้นไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันเข้าใจเสมอไป... หนังสั้นที่เข้าใจง่ายๆ ก็มีถมเถ และไม่จำเป็นต้องเป็น artist ก็เข้าถึงได้
หนังสั้น 3 เรื่องที่ได้ดูในวันนี้เป็นผลงานของนักศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งถ้าถามถึง production หรือตัวแสดงแล้วก็ต้องเข้าใจว่าเป็นผลงานชิ้นแรกของพวกเขา....อันนี้ไม่ได้คาดหวังเท่าไหร่ แต่!!!.... สิ่งที่พวกเขาคิดและซ่อนอยู่ในหนังสั้นทั้งที่ตั้งใจและบังเอิญนี่สิน่าคิด
เรื่องที่ 1 รัก...หลับ
เป็นเรื่องของนักศึกษาสาวไปเรียนวันแรกก็ถูกเพื่อนชวนไปเที่ยวกลางคืน พบกับผู้ชายคนหนึ่ง ต่อมาทั้งสองตกลงเป็นแฟนกันแล้วก็มีอะไรกันตามสูตรของเด็กวัยรุ่นที่อยู่ไกลหูไกลตาผู้ปกครอง หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนอีก แต่คราวนี้เธอเมาจนไม่ได้สติมีผู้ชายพาเธอกลับบ้านไป ไม่นานปรากฏว่าเธอท้อง! เมื่อคิดไม่ตกก็คิดฆ่าตัวตายโชคดีที่เพื่อนพาส่งโรงพยาบาลได้ทัน ทันใดนั้นเธอก็ตื่นจากภวังค์แล้วปฏิเสธไม่ไปเที่ยวกลางคืน
ผู้กำกับของเรื่องบอกว่า ต้องการให้เรื่องนี้เป็นหนังน้ำดี มีทั้งมุมมืดและมุมสว่าง!!! นี่ไงที่ฉันทึ่ง
ที่บอกว่ามืดก็คือการตัดสินใจไปเที่ยวกลางคืนครั้งนั้นจะนำไปสู่การมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร ท้อง หาทางออกไม่ได้ก็ฆ่าตัวตาย
ที่บอกว่าสว่างก็คือการคิดไตร่ตรองของนักศึกษาผู้นั้นก่อนที่จะตัดสินใจ (ถึงแม้ว่าจะจินตนาการไกลไปหน่อย) ทำให้ปฏิเสธที่จะไปเที่ยวกลางคืน
"รัก ก็คือความรักของหนุ่มสาวในเรื่อง....ส่วนหลับก็คือ ฝัน ถ้าฝันเห็นแต่ความสุขสุดท้ายก็จะทุกข์หนัก แต่ถ้าฝันเห็นทั้งสุขและทุกข์ก็จะมีสติชั่ง ตวง วัด ในสิ่งที่กำลังจะตัดสินใจได้" ผู้กำกับกล่าวปิดท้าย
เรื่องที่ 2 ส้วม
เป็นเรื่องของนักศึกษา (อีกนั่นแหละ) ที่อยู่ในหอพัก แต่นักศึกษาคนนี้คงเป็นคนที่เพื่อนๆ ไว้ใจ พอเวลาเพื่อนคนไหนมีปัญหาก็มักจะมาปรึกษาเธอ ไม่มีเงินก็มายืม แต่กับตัวเธอเองเวลามีปัญหากลับไม่รู้จะไปพูดกับใคร ที่ทำได้คือระบาย....ในห้องน้ำ (ก็ปลดทุกข์หนักนั่นแหละ)
ตัวละครเพื่อนๆ ของตัวเอกตัวนี้มีทั้งคนอิสาน คนเหนือ คนภาคกลาง "เด็กหอน่ะครับ มักจะมาจากต่างจังหวัด" ผู้กำกับอธิบายถึงที่มาของภาษาที่ตัวละครแต่ละตัวใช้ "เรื่องนี้เป็นเรื่องใกล้ตัวของเราค่ะ" คนเขียนบทตอบ "พวกเราหลายคนก็เป็นแบบนี้ เหมือนเป็นกระโถนให้เพื่อนระบาย ....กระโถน...ยังไม่กระแทกความสนใจ ส้วมนี่ละเป็นที่ระบายของเสียได้ดีกว่ากระโถน ...พอเสร็จธุระแล้วก็ราดน้ำ....สะอาดดี...ฮา...
เรื่องที่ 3 The Exit
เรื่องนี้เล่าเรื่องด้วยภาพครับท่านผู้ชม บทบังคับให้ผู้ชมทำความรู้จักกับตัวละคร (ที่มีอยู่ตัวเดียว) ว่ามีอุปนิสัยอย่างไร ตัวละครนั่งนอนเป็น couch potato อยู่หน้าทีวีเปลี่ยนช่องอยู่นั่นแล้วก็ไม่มีอะไรดู เอ๊ะ...หรือว่าหิว เดินไปเปิดตู้เย็นหาของจะกินก็ไม่มีจึงขับรถไปซื้อ อ้าว..ลืมกระเป๋าสตางค์ก็ต้องขับรถกลับมาบ้าน หยิบกระเป๋าจากห้องนอนเอื้อมมือเปิดประตู
เปิดประตูห้องออกมาอีกทีดันเจอทุ่งนาเสียนี่!!! ไม่เป็นไรลองเปิดใหม่...สงสัยจะหิวจนตาลาย
อ๊ะ..อะไรนี่...ไม่ใช่บ้านตูนี่หว่า มีแต่กำแพงสีขาว ลองเปิดอีกทีเถอะวะ
เอ้ย...ห้องใครล่ะเนี่ย...แต่ห้องนี้มีหนังสือโป๊วางอยู่ 3 เล่ม อันนี้น่าสนใจว่ะ เอากลับไปห้องดีกว่า ไม่ปงไม่ไปมันแล้ว
ว่าแล้วชายหนุ่มก็นั่งมีความสุขกับตัวเองกับหนังสือโป๊ในมือ!!!
เสร็จกิจชายหนุ่มลองเปิดประตูห้องอีกที ....กลับมาสู่โลกเดิม เขาจุดบุหรี่สูบด้วยความสุข ความหิวเมื่อครู่ปราศนาการไปเรียบร้อยแล้ว....
"ผมว่าคนเรามีวิถีชีวิตแบบ กิน ขี้ ... (เซ็นเซอร์) นอน บางทีเราไม่รู้หรอกว่าที่เราเซ็ง หรือหิวข้าว หรืออะไรกันแน่ แต่ที่รู้ๆ .... sex ก็สามารถช่วยให้เราหาทางออกได้เหมือนกัน" โปรดิวเซอร์บอก ... และนี่คือที่มาของ exit
แน่นอนมีอะไรๆ ให้เราคิดมากมายจากการดูหนังสั้น 3 เรื่องนี้ มันสร้างมาจากชีวิตจริง....ชีวิตประจำวันของเรา มองในมุมมองมุมเก่าเรื่องหนังสั้นของฉันมันก็เป็นปรัชญา มุมกล้องเล่าเรื่องก็เป็น art สะท้อนชีวิต...มีการหักมุมทุกเรื่องเล้ย...ยยย
โอ้วพระเจ้าจอร์จ... นี่มันหนังสั้นนี่
วันศุกร์ที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2552
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)